W Miejskiej Bibliotece wystawa pt.: "Książka mojego dzieciństwa"

Jaka  jest wasza ulubiona książka z dzieciństwa?  
Okazuje się, że jest ich tak wiele i są tak zróżnicowane... Oto kilka z nich:

"HEIDI" Joanna Spyri

         "Heidi" po raz  pierwszy przeczytałam, gdy miałam 7 lat. Od początku zauroczyłam się małą bohaterką, która podbiła moje serce. Powieść ta stała się ulubioną lekturą mojego dzieciństwa. Polecam ją wszystkim, a przede wszystkim rodzicom, którzy mają małe dzieci do czytania na dobranoc.

            Książka ta opowiada o pięcioletniej dziewczynce, która bardzo wcześnie straciła rodziców. Początkowo zajmowała się nią ciotka, która potem postanowiła pozostawić ją u nieznanego dziadka na Hali w Alpach. Starszy człowiek uznawany był przez okolicznych mieszkańców za dziwaka i samotnika. Mała Heidi szybko odnalazła się w nowym otoczeniu i podbiła serce dziadka. Wraz z Piotrkiem - pastuszkiem kóz, odkrywała piękno przyrody, w której się zakochała. Sielanka jednak minęła, gdy niespodziewanie powróciła ciotka i oznajmiła, że zabiera dziewczynkę do Frankfurtu. Heidi dotrzymywała tam towarzystwa chorej sparaliżowanej dziewczynce, Klarze.

            W książce ukazana jest niesamowita ufność dziecka do obcych ludzi, która czasami może być zgubna.  Heidi potrafiła zaufać obcemu chłopakowi w dużym mieście, który obiecał  zaprowadzić ją na najwyższą wieżę, gdzie chciała zobaczyć góry. Powieść ta pokazuje nam również ogromną miłość dziewczynki do dziadka, który pod jej wpływem doznał przemiany,  pogodził się z Bogiem i ludźmi, stał się życzliwym i pomocnym człowiekiem.

             Bardzo serdecznie namawiam do przeczytania tej książki. Osobiście sięgałam już do niej kilkakrotnie. Powieść ta przeniesie Was w świat beztroskiego dzieciństwa, radości i miłości. Wspomnicie, co w życiu jest naprawdę ważne, czyli rodzina i przyjaciele.

Julia Magiera kl.1B

RECENZJA KSIĄŻKI ,,ZAGUBIONA W ŚNIEGU”

            Moją ulubioną książkę z dzieciństwa napisała brytyjska pisarka Holly Webb. Nosi ona tytuł „Zagubiona w śniegu”. Tą książkę dostałam jako prezent gwiazdkowy.

            Książka „Zagubiona w śniegu” opowiada o małej kotce, która przyszła na świat na farmie państwa Moffat. Wraz z nią pojawiły się jeszcze cztery inne kocięta, jednakże ona była z nich najmniejsza i najsłabsza, więc obawiano się, że nie uda się jej przeżyć. Kocięta rosły zdrowo u boku mamy Rosie, jednak mała kotka ciągle pozostawała w tyle za swym rodzeństwem. Córka państwa Moffat nadała jej imię Pusia, gdyż koteczka miała bardzo ładne, puszyste futerko. Rodzeństwo kotki szybko znalazło nowych właścicieli, ale małą Pusią nikt nie był zainteresowany. Mimo tego zwierzątko ma w sobie ogromną wolę walki, która pozwoliła jej nie tylko przeżyć, ale także walczyć o to, aby znaleźć własny dom. Pewnego dnia na farmie pojawiła się   dziewczynka o imieniu Ela. Przyjechała z mamą po wieniec świąteczny, ale gdy ujrzała Pusię od razu ją pokochała. Niestety mama Eli nie zgodziła się zabrać Pusi do domu. Ela opuściła farmę bardzo smutna, a mała kicia ponownie poczuła się odrzucona i bardzo samotna. Postanowiła jednak odnaleźć Elę. Dlatego też pewnego dnia przeskoczyła murek otaczający farmę i wyruszyła do miasta. Ale czy dotrze do celu, który sobie wyznaczyła ? Dowie się tylko czytelnik.

            Okładka książki na pewno zrobi na czytelniku wrażenie, bo przedstawia ślicznego kotka  z  oczkami w których można się zauroczyć. Oprócz kolorowej okładki, w książce nie ma barwnych ilustracji, są one czarno – białe, ale mimo braku kolorów oddają w sposób przekonujący treść książki. Książka liczy 123 strony, napisana jest dużą czcionką przez co dobrze się ją czyta. Autorka książki napisała ją w sposób zrozumiały, czytając można z łatwością wyobrazić sobie przebieg zdarzeń.

            Holly Webb chciała pokazać dzieciom jak ważna i odpowiedzialna jest opieka                               nad jakimkolwiek zwierzęciem.            

            „Zagubiona w śniegu” to książka przeznaczona dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, jednak w praktyce historię w niej zawartą może poznać każde dziecko, bez względu na swój wiek.

            Moim zdaniem książkę warto przeczytać, ponieważ uczy wrażliwości w stosunku do zwierząt.

Natalia Zagata kl. 1B

KSIĄŻKA Z DZIECIŃSTWA

            Moją ulubioną książką z dzieciństwa jest seria powieści Megan MCDonald pt.: '' Hania Humorek''. Co prawda, nie jest to książka, którą czytała mi mama przed snem. Kiedy ją , byłam już nieco starsza i mogłam sama czytając, przeżywać fascynujące przygody z jej główną bohaterką Hanią Humorek. Jest niesforną, ale lubianą  przez inne dzieci i nauczycieli uczennicą klasy 3t. Ma młodszego brata oraz trójkę przyjaciół- Ryśka, Franka i Manię Pisanię.  Fenomenem całej tej powieści jest to, że Hania jest idealną wersją samej siebie. Miewa swoje humorki, zainteresowania, na przykład czytanie książek lub posiada dziwne hobby, jak zbieranie wyżutych gum do żucia i przyklejanie ich do ściany swojego pokoju. Marzy również, aby w przyszłości zostać lekarką. Seria tych książek liczy ponad 13 tomów, jednak moją ulubioną jest ''Hania Humorek zostaje gwiazdą''. Koleżanka Hani- Julka ląduje na okładce gazety, czym przyprawia Hanie o zazdrość. Dziewczynka, próbując zostać gwiazdą i dorównać koleżance pakuje się w nie małe kłopoty.  Jej perypetie wciągają czytelnika.                                                                                     

            Książka ta, jest jedną z niewielu, które zostają w pamięci na długo i do których miło się wraca. Na pewno będzie fajnie się wspominało godziny spędzone przy tej powieści. Bardzo serdecznie polecam tę książkę. Jest idealna zarówno dla dzieci, jaki i dla dorosłych, bo przecież kto nie lubi się śmiać. Gwarantuję, że wciągnie ona niejednego dorosłego.

Patrycja Kraj 1B

Włożyliście tyyyyle serca w napisanie i zobrazowanie ulubionych książek, należą się Wam wielkie BRAWA!!! 

Zapraszam do obejrzenia w całości waszych prac w Miejskiej Bibliotece Publicznej  w oddziale dziecięcym.

Dziękuję Pani Katarzynie Wituś z Publicznej Biblioteki Miejskiej z działu dla dzieci i POLECAM wam blog :Czytanie to frajda!